Διοικητική Διαίρεση το 19ο αιώνα

Δήμος Μεγαλοπόλεως

Σχηματίστηκε το 1834, αποτελούμενος από τα χωριά Μεγαλόπολις (Σινάνον), Ρουσβάν Αγά, Τσαπόγα, Αγιάς Μπέη, Κασήμι, Σιάλεσι, Κασιδοχώρι, Βρωμοσέλα, Καρκέζι, Σούλον, Μερζές. Στη συνέχεια προσαρτήθηκε τμήμα του δήμου Θειούντος (Ραψομμάτι, Αλήαγα, Κιοσές, Καρούμαπλη, Μετόχι της Μονής του Προδρόμου, Αγία Μονή (Ντάβανος), Καρούμι, Τσιφλίκι, Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου). Το όνομα προήλθε από την αρχαία Μεγάλη Πόλη και ο δημότης ονομάστηκε Μεγαλοπολίτης. Ως έδρα του δήμου ορίστηκε η Μεγαλόπολις.
Η αρχική σφραγίδα του δήμου ήταν κυκλική με έμβλημα το βασιλικό θυρεό. Το 1869 με Β.Δ. της 23ης Ιουνίου, ορίζεται ως έμβλημα της σφραγίδας του δήμου «περιστεράν αναπεπταγμένας έχουσαν τας πτέρυγας και φέρουσαν επί μεν του ράμφους της στάχυν σίτου, επί δε της κεφαλής της το σημείον του σταυρού».

Δήμος Λυκοσούρας

Σχηματίστηκε το 1834, αποτελούμενος από τα χωριά Λυκόσουρα (Ισαρι), Χρούσα, Δεδέ – Μπέη, Χοράμι ή Χωρέμι, Δεληχασάνι. Το 1840 προσαρτήθηκε τμήμα του δήμου Γαθεών (Γαθέα (Χειράδες), Σούλι, Χράνοι, Κούρταγα, Νεοχώρι) και τμήμα του δήμου Δασεών (Καρυές, Κραμποβός, Δερμπούνι, Στάλα, Χεσχώρι, Βάστα, Τσιμπούνι, Καλύβια Καρυών, Νηοχώριον, Φαναΐτης, Δερβένια, Ισιωμα Καρυών, Καρυά Ανω, Ζιαγκλακά, Ζαραμέικη, Λάκκα, Τσιμπιδά). Ως έδρα του δήμου ορίστηκε το 1840 το Χωρέμι, το 1843 ορίστηκε ως θερινή έδρα το Ισαρι και χειμερινή το Χωρέμι ενώ το 1859 η έδρα καταλήγει στο Ισαρι.
Το όνομα του δήμου προήλθε από τον ομώνυμο αρχαίο ποταμό και την αρχαία ομώνυμη πόλη. Ο δημότης ονομάστηκε Λυκοσουρεύς. Η αρχική σφραγίδα του δεν είχε έμβλημα, ενώ το 1870 με το Β.Δ. της 26ης Αυγούστου ορίζεται ως έμβλημα «έλαφος έχουσα ψέλλιον».

Δήμος Φαλαισίας

Σχηματίστηκε το 1834 με αρχική σύσταση τα χωριά Φαλαισία (Λεοντάριον), Σουλάρι, Κλιματερό, Χουτάλου, Μπούρα, Καλύβια, Μεμή, Σαμαρά, Κοτσιρίδι, Γαυριά ή Γουριά, Σταβαρέους και τη Μονή Μπούρας. Το 1840 προσαρτήθηκαν ο δήμος Δυρραχίου (Δυρράχι, Καμάρα, Σπαναίοι, Ακοβος, Σαναίοι ή Γιανναίοι, Λεπτίνί ή Λεφτίνι, Νεοχώρι), τμήμα του δήμου Θειούντος (Θειούς, Πετρίνι, Σκορτσινού, Ζαΐμι, Ανεμοδούρι, Χαμουζά, Παλαιόπυργος, Καμαρίτσα, Γραικού, Ρούτσι) και τμήμα του δήμου Γαθεών (Τουρκολέκα, Δρανέζι και Σιδηροδρομικός Σταθμός Λεονταρίου, Σιδηροδρομικός Σταθμός Μπιλάλι, Μεζίνη, Καμίνια, Ποταμιά, Σπανέικα, Συρακέικα και οι Μονές Άγιος Δημήτριος και Άγιος Νικόλαος).
Το όνομα προήλθε από το χωριό Φαλαισία, ενώ ο δημότης ονομάστηκε Φαλαισιεύς. Η αρχική σφραγίδα είχε ως έμβλημα το στέμμα στο μέσον του οποίου αναγραφόταν η χρονιά 1836. Το 1874 με το Β.Δ. της 30ης Μαΐου, ορίστηκε ως έμβλημα «προτομή λεόντος».